Onderdompelen in de Dutch Design Week

Wat een feest om weer ondergedompeld te zijn in een omgeving die bruist van mensen en vormgeving. In Eindhoven werd de stad voelbaar overgenomen door de Dutch Design Week (DDW). In een volle dag rondhoppen werd het evident dat de cross-over van disciplines een hoogtepunt heeft bereikt. De vervaging van pure disciplines zoals grafisch ontwerp, productontwerp of mode is al lange tijd gaande.

Ik herken het van mijn eigen tijd op de HKU jaren geleden. Nu in DDW was het een leidend patroon. Waar Dutch Design Week voorheen draaide om de Nederlandse designiconen als een VanMoof-fiets of het ontwerp van een Delftse Solar Car, voerde nu vrije artistieke vorming de boventoon: projecten waarin niet de toepassing maar de totstandkoming centraal staat. Het proces was vaak het resultaat, met een verhaal en conceptuele diepgang. Neem het ritueel 'metamorphen' van een Gerrit Rietveld stoel als voorbeeld.

Het was merkbaar dat ontwerpers zich in een periode van sociale en culturele schaarste geroepen voelen juist met die thema's aan de slag te gaan. Bijna alles had een persoonlijke inhoud, een organische uitspatting, en een grote mate van autonomie. Veel projecten brachten met behulp van digital design het verhaal aan de man of maakten het interactief. Logisch gezien de noodzaak om in deze tijd via het web je werk zichtbaar te maken. Ook vervagen grenzen tussen verschillende culturen letterlijk, door het vele werk van ontwerpers van buitenlandse komaf. Je kan je afvragen wat nog 'Dutch' is aan de Design Week.

Deze samensmelting van vrije vorm en verhaal kwam tot een hoogtepunt in de hal van de Design Academy. Door een open inrichting met een centraal podium waar spontaan events startten, ontstond er één grote buzz en leek al het werk in elkaar over te vloeien en een relatie met elkaar te hebben. Een andere mooie inrichting was de presentatie van verschillende Kunstacademies in de centrale hal op Strijp S. Iedere academie had zijn eigen laan naast elkaar wat een mooie kans bood tot vergelijking van ontwerpscholen.

In de sfeerimpressie een paar van mijn persoonlijke favorieten waaronder Loneliness in absurdity van Yannan Pan en Digital Specimens van Sjoerd Mol, treffend door de huidige Metaverse trend.